| Po tym co przeczytacie wiem że się zawiedziecie na mnie, tak jak ja na sobie. Zresztą nie chcecie to nie musicie czytać jeżeli nie chcecie. Wiem że po tym stracę czytelników, ale już pogodziłam się z tym. Kiedyś trzeba, co nie?
Czas najwyższy, aby to powiedzieć, przyznać się innym oraz samej sobie. Wielokrotnie podkreślałam ,że mam problemy osobiste i to prawda. Nie umiem określić kiedy dokładnie się zaczęły, ale wiem, że teraz nie podołam dalej. Moje życie coraz bardziej wywraca się do góry nogami. Od jakiegoś czasu zmagam się z depresją. Nie widać tego po mnie bo się staram. Blog miał być ucieczką od wszystkich spraw oraz rzeczy które mnie przytłaczają, czyli prościej mówiąc świata i ludzi. Nikt tu mnie nie zna, więc też nie ocenia.Tylko że z każdym dniem jest coraz gorzej. Wcześniej już zawieszałam opowiadanie, teraz chcę zrobić podobnie. Tylko z tym, że tym razem nie wrócę szybko. Z weną krucho, tak samo jak będzie od września z czasem. Nie umiem podołać temu wszystkiemu : szkoła, nauka, korepetycje, treningi, blogi, znajomi, dlatego zawieszam bloga. Już zrezygnowałam z gry na gitarze tak jak z tego bloga. Kiedy wrócę? Naprawdę nie wiem. Możliwe że za kilka dni, tygodni, miesięcy,za rok, a może nigdy. Cieszy mnie tylko to, że zawieszając bloga zawiodę tylko garstkę ludzi anie kilka przepraszam za wszystko. Życzę wam powodzenia w życiu. Pozdrawiam.
